Pagina's

Pages

Tale as old as time, song as old as rhyme...

zaterdag 17 december 2016

Mijn dochter staat niet graag op de foto. Als ik nog maar mijn gsm boven haal om een moment vast te klikken, duikt ze onder de tafel, achter een stoel,... . Tijdens onze vakantie maakte ik hele reeksen foto's met daarop een wegduikende Mila. Het werd een ware strijd, Mila vs. het fototoestel. Hilarische momenten leverde het op. Want opgeven, dat staat niet in mijn woordenboek, maar ook niet in de hare. Ze heeft het toch ook niet getroffen met zo'n mama die constant foto's wil maken... 

Toen ik haar deze zomer weer eens probeerde te overtuigen om even te poseren, gaf ze uiteindelijk toe, maar op haar voorwaarden. Eén van die voorwaarden was dat ik voor haar een prinsessenjurk moest maken. Als ze een zwak heeft, dan is het wel voor verkleden. Bijna elke avond als ze thuis komt van school, ruilt ze haar gewone kleren vrijwel onmiddellijk voor een prinsessenjurk. Moest het kunnen dan droeg ze niks anders, die prinses van mij.

Ondertussen is het weeral winter en die prinsessenjurk was er nog steeds niet. Daar werd ik al menig keer aan herinnerd. Haar voorkeur ging naar een Belle jurk, ook dat peperde ze me een paar keer in. Het werd dus hoog tijd dat ik in actie schoot. Waarom ik het zo lang uitstelde is mij een raadsel. Stiekem vind ik zo'n opdrachten nog het leukst. En zie hier, the Belle of the party, met een brede glimlach voor mijn lens!




Ik vertrek voor prinsessenjurkjes altijd van het patroon voor het lijfje van de basisjurk uit SVDHZ 1. In dit geval is de rok een strook stof (gehele stofbreedte) die ik rimpelde. Daarover een stuk kant. Dochterlief wou een rok tot op de grond, dus ik ging uit van de lengte van taille tot voet. De zoom werd afgewerkt met een rolzoom gemaakt met de overlock. Als final touch nog wat roosjes uit dezelfde stof en klaar! Die roosjes maak ik door de randen van een vierkant stof met de grootste steek te stikken, net zoals je dat doet om te rimpelen. Als je dan aan de draden trekt frommelt de stof bij elkaar. Dan neem ik het midden vast tussen wijsvinger en duim en draai ik de stof een paar keer op. Als je dit dan met de hand vastnaait, krijg je een mooi roosje. 


Voila ze kan er weer even tegen. Ik ben benieuwd welke ruil ze de volgende keer bedenkt!

Voor minnie... en de winnaar van de give away

zondag 11 december 2016

Zo af en toe krijg ik de vraag om een gepersonaliseerd geboortecadeau te maken. Op basis van het geboortekaartje probeer ik dan een uniek geschenk te toveren met stof, mijn naaimachine en mijn trouwe Cameo. Meestal ligt de inspiratie voor de hand, omwille van een bepaald figuurtje, een opvallend lettertype,... maar deze keer heb ik het toch wat moeten laten bezinken. Het geboortekaartje bleek geen kaartje maar een heuse poster. 


Omdat de kleuren me direct aantrokken, besloot ik om ze als inspiratiebron te gebruiken. Mijn garendoos bracht raad. De juiste kleuren stonden er gewoon naast elkaar. Maar dan... ? In een hoekje van mijn kast stond wit touw te blinken. Dat touw gebruik ik om zelf paspel te maken, maar ik gebruikte het ook al eens eerder om er een mandje mee te maken. Dat zou het worden, een mandje van touw! Zo leuk om te maken! 




Het einde werkte ik af met een geel lederen lintje. Een ideaal mandje om luiers in op te bergen. Wil je ook aan de slag met touw om zo'n mandje te maken? Met deze tutorial en een beetje oefenen ben je zo vertrokken. Het touw dat ik gebruikte is voegtouw uit de doe-het-zelf-zaak. 

Omdat een mandje alleen mij wat weinig leek, maakte ik er nog twee slabbetjes bij. Lang leve mijn stofvoorraad! Want ook nu kon ik gewoon shoppen in mijn eigen kast. 

Stof: Indigo van Modafabrics

Ik knipte het slabbetje in twee delen en stikte er een dubbelgevouwen biais tussen. Als achterkant gebruikte ik een zachte, lichtgrijze nicky velours. Lichtblauwe drukknoopjes als sluiting. En dan natuurlijk nog de naam van die kersverse baby in lichtblauwe flockfolie. 

Missie geslaagd lijkt mij!


En dan ben ik jullie de winnaar van de give away verschuldigd! De winnaar van het Irenejurkje is...


Nele De Meyer!!

Stuur je mij een mailtje op handmade4milo@gmail.com? 




Een Irene jurk en een give away!

woensdag 7 december 2016

Laatst zag ik foto's passeren van een meid met een mooie jurk. Prachtig door zijn eenvoud. En laat dat nu net zijn waar ik meestal voor val, eenvoud. Toen ik onder die foto ook nog eens een oproep voor testers zag staan, twijfelde ik geen moment. Een paar dagen later volgde de uitnodiging voor het testersgroepje al. Zo leuk!


Omdat ik een stof-koop-stop heb ingelast, ging ik in mijn stoffenkast snuisteren. De perfecte combi lag gewoon voor het rapen: een zachte en warme, rode mantelstof en een retro getinte viscose van Strass voor de voering. Bij veritas vond ik mooie gouden blingknoopjes. 



Voor dit jurkje zijn er geen ontelbare patroondelen. Zalig! Ik hou niet zo van patronen overnemen en uitknippen. Wel heb je de keuze tussen drie verschillende knopenpads. Je kan dus bij elke jurk een ander accent leggen. 
De handleiding zelf is heel makkelijk te volgen. De jurk zit echt op één twee drie in elkaar!


Voor mij leek dit jurkje het perfecte kerstjurkje voor mijn dochter, maar dat was buiten haar eigen willetje gerekend. Ik citeer: 'mama, het is een hele mooie jurk, maar ze past niet bij mijn lichaam'. Kinderen met een eigen mening. Goede karaktereigenschap vind ik, maar het is niet altijd even gemakkelijk. En tuurlijk staat ze mooi met het jurkje! Maar het zwiert niet he. 


Omdat ik het een veel te mooi jurkje vind om in de kast te laten hangen, maak ik er graag een andere meid gelukkig mee! Heeft jouw meisje (of nichtje, kleindochter, ... ) een borstomtrek van ongeveer 60 cm en een lengte van ongeveer 1m20 en zou ze dit jurkje graag winnen? Laat het mij dan weten door een reactie onder dit bericht. Op zondag 11 december laat ik een onschuldige hand een winnaar kiezen. 

Wil jij ook graag een Irene maken? Op de blog van Isabel, Bel'Etoile, vind je het patroon en de handleiding. 

Op zoek naar inspiratie? Neem zeker een kijkje op deze blogs voor nog meer Irene jurkjes.


Sommige dingen wennen nooit...

woensdag 30 november 2016

Astrid,

Sommige dingen wennen nooit... . Afscheid nemen is daar één van. Het gaat samen met veel verdriet en het vraagt moed. Afscheid nemen van jou, voor altijd, voelt onwezenlijk. Je was nog zo jong, een heel leven lag nog voor jou. Hoe vaak heb ik dat niet tegen je gezegd, in de hoop dat het zou doordringen en je een lichtje zou zien in jouw duisternis. Je liet mij niet meer toe... .

Veel vragen blijven hangen. Vragen naar het waarom. Vragen naar hoe je de moed vond om de keuze te maken om dit aardse leven de rug toe te keren. Mijn eerste reactie was zoeken naar antwoorden, maar bijna meteen kwam ook het besef dat die antwoorden mij niks verder zouden brengen. Het besef dat ik met de beste wil niets meer had kunnen doen om je op andere gedachten te brengen. Je was te diep gezakt... .

Vrede vinden in je keuze is moeilijk en misschien zal ik het nooit echt begrijpen. Maar ik moet ze respecteren.  Vroeg of laat krijgt ook dit een plaats. 

Ik wil me jou blijven herinneren zoals je echt was. Die laatste jaren vergeet ik, want toen was je een schim van wie je ooit was. Het beeld dat ik van jou wil houden is dat van een vrolijke vrouw, met het hart op de juiste plaats. De perfecte meter voor mijn dochter. Zij was dol op jou en jij op haar. Je was altijd te vinden voor iets zots. Je wist als geen ander hoe je plezier moest maken en van het leven moest genieten. Lekker eten, een filmpje meepikken, een reisje... . Weet je nog...  Drie keer staan drummen om naar Titanic te gaan kijken vanop het beste plekje in de cinema, en telkens weer hoopten we dat dat grote schip met die knappe Jack niet zou zinken. Of die keer dat we alle Twilight films op een avond bekeken. Of toen we bij ons eerste bezoek aan disneyland wel tien keer na elkaar in de rock'n'rollercoaster stapten om dé perfecte foto te nemen. We hebben samen heel wat gelachen.

Het ga je goed... . Hopelijk vind je nu je welverdiende rust... .

... Liefs van je zus ...

Over restjes enzo...

zondag 13 november 2016

Ken je dat gevoel, je ziet een mooi stofje waar je echt helemaal verliefd op wordt, en ook al kan je niet in 1,2,3 verzinnen wat je er mee zal maken, je moet en zal het hebben. En als het dan in de stoffenkast ligt, loop je er af en toe naar toe, alleen maar om dat ene stofje nog eens te bekijken. Ok, ik geef het toe, ik heb dat soms... . En als ik het stofje dan durf te verknippen om er iets mee te maken, dan nog krijg ik het niet over mijn hart om de restjes weg te gooien, hoe klein ze ook zijn. Mijn restjesbak zit dan ook veel te vol! 

Toen ik onlangs heel de keuken een grondige opruimbeurt gaf, vond ik achteraf dat ze wel wat kleur kon gebruiken. Tegelijkertijd miste ik een plek waar ik mijn boodschappenlijstje, briefjes van de school, kalender, ... kwijt kon. Ik dacht in de richting van een groot prikbord of een magneetbord. Eerder dit jaar maakte ik voor de naaikamer al kleinere prikbordjes met stof en kurken pannenonderzetters. Waarom geen groot prikbord, bestaande uit pannenonderzetters? 

Gisternamiddag ging ik aan de slag met mijn nietmachine, mijn Cameo Silhouette, 12 kurken pannenonderzetters en mijn restjesbak. Enkele restjes van geliefde stofjes kregen een nieuw leven en ik kan ze elke dag weer opnieuw bewonderen in mijn keuken. Hoe leuk is dat?









Wil je zelf ook een prikbord maken?
1. Leg je kurken onderlegger op je stof en teken de rand over.
2. Knip de cirkel uit met ongeveer 3 cm naadwaarde. Ik gebruikte de kartelschaar om uitrafelen tot een minimum te beperken.
3. Niet de randen van stof vast aan de achterkant van je onderlegger. Ik gebruikte een gewone nietmachine, legde ze open en drukte zo in de stof en kurk.

... Barbara ...






Een fijne verjaardag voor elk kind...

zondag 6 november 2016

Begin september zaten we me een paar vriendinnen samen om te brainstormen rond een actie voor Music for Life. Ons 'goede doel' was al snel duidelijk. Feestvarken vzw sprong er voor ons met kop en schouders boven uit. Deze vzw zorgt er voor dat kinderen die opgroeien in armoede kunnen genieten van een zorgeloos verjaardagsfeest. Ze maken pakketten met daarin een verjaardagscadeau (nieuw uit de winkel), een traktatie voor in de klas en benodigdheden om thuis een feestje te organiseren. Per pakket heeft Feestvarken vzw 40 euro nodig. Voor de verdeling van de pakketten werken ze samen met de OCMW's. Als mama weten we hoe belangrijk een verjaardag is voor een kind. Ze kijken er een heel jaar naar uit, zijn heel erg bezig met hun 'feestje' en wie er mag komen,... . Ieder kind verdient een fijne verjaardag!


Met Feestvarken vzw in ons achterhoofd begonnen we na te denken over wat we konden doen. We kwamen uit bij een naaimarathon. Op zondag 27 november naaien we van 10u tot 18u in de refter van de gemeenteschool Andreas Vesalius zoveel mogelijk vlaggenlijnen en verjaardagskronen bij elkaar. Alles wordt geschonken aan Feestvarken vzw om de verjaardagspakketen op te fleuren. De vzw was hierover alvast heel enthousiast. Iedereen is welkom op 27 november om mee te naaien, mee te knippen,... , van beginnende naaisters tot ervaren naaisters,... . Elk paar helpende handen is meer dan welkom. Inschrijven kan op www.giftsforlife.be/ik-doe-mee. Uiteraard ben je ook welkom als je niet op voorhand inschreef! Aan het einde van de dag wordt er onder alle deelnemers een leuk pretpakket verloot. Redenen genoeg dus om mee te komen doen!


Kan je op 27 november niet langskomen of zegt naaien of knippen jou niets, maar wil je wel Feestvarken vzw steunen, dan zijn wij ook heel blij met jouw financiële bijdrage. Naast vlaggenlijnen en verjaardagskronen willen we de vzw ook financieel steunen. Alle informatie hierover vind je op www.giftsforlife.be/ik-sponsor.

Zie ik jou ook 27 november? Dan maken we er samen een leuke dag van, vol warmte en gezelligheid! Vertel je vrienden, familie, kennissen,... zeker ook over onze actie! Bij voorbaat een hele dikke merci!

...Barbara...

Klaar voor een Louisa winter!

zaterdag 29 oktober 2016

Toen ik te horen kreeg dat ik mee het patroon voor de Louisa coat mocht testen, sprong ik een spreekwoordelijk gat in de lucht! Ik ben al veel langer fan van de patronen van Compagnie M, dus mijn steentje kunnen bijdragen klonk als muziek in mijn oren. 
De test trok mij wel wat uit mijn comfort zone. Jurkjes, rokjes, t-shirts,... da's allemaal geen probleem, maar aan een echte jas had ik mij nog niet gewaagd. 

Ik had al een bezoekje aan een paar stoffenwinkels op de planning gezet om de perfecte stof te scoren, toen Marte zelf een paar combi's uit haar eigen stofvoorraad te koop aanbood. Het was liefde op het eerste zicht bij een paarse wollen mantelstof, gecombineerd met een voering met oudroze details. Ook dochterlief was er onmiddellijk voor gewonnen. De paspel maakte ik zelf met koord van 0,4 mm dikte en biais. 

Nu nog kiezen welke versie ik zou maken. Ook nu weer gaat het om een patroon met verschillende mogelijkheden: 2 kragen, een kap, een rits of knopen,... . Zo wordt elke creatie toch weer net dat tikkeltje anders door andere details te kiezen.  Ik koos voor een samengesteld rugdeel, een kap en knopen. 
Het in elkaar zetten van de jas ging vlot dankzij de handleiding met foto's. De meeste tijd stak ik in het knippen van de patroondelen en het verstevigen. Tegen de kou streek ik H630 aan de voering. Als personal touch voegde ik nog paspel toe tussen buitenstof en voering aan de binnenkant. 




Marte organiseerde een heuse fotoshoot voor de testers. Ik was onmiddellijk enthousiast, maar vroeg toch maar aan dochterlief of ze het zag zitten. Als ik nog maar een fototoestel bovenhaal, duikt ze al achter een stoel. Ze staat niet graag op de foto zegt ze. Maar voor die 'mevrouw die dat mooie jasje tekende' wou ze heel graag poseren. Ze deed het ook heel goed. Ik kreeg de glimlach niet van mijn gezicht toen ik haar bezig zag, zo trots was ik op mijn creaties: dochterlief en ook wel een beetje op de jas. Het werd een gezellige, zonnige zondagvoormiddag. Heel leuk ook om de medetesters in levende lijve te ontmoeten. 




De belijning van het rugdeel en de kap lopen mooi door. 


Toen de jas bijna helemaal af was, moesten natuurlijk nog knoopsgaten gemaakt worden. Er werden heel wat proeflapjes voorzien van knoopsgaten. Zo'n vrees had ik om de mooie jas bij de laatste stap te verpesten. Gelukkig kwam het helemaal goed!



En als laatste foto mijn absolute favoriet... Dit is mijn dochter op en top, helemaal hoe ze is, vastgelegd op de gevoelige plaat... 



Dank je Marte, voor de testervaring, die met momenten heel intens kon zijn, en voor de mooie foto's.

Neem zeker ook een kijkje bij de andere testers. Heb je ook zin gekregen om zelf aan de slag te gaan? Hier kan je het patroon vinden. Ik zou in dit geval zeker voor de papieren versie gaan omwille van de vele patroondelen. Tot 6 november krijg je met de code LOUISACOAT10 10% korting op je aankoop. 

Tinny en het zwanenmeer...

zaterdag 22 oktober 2016

Dat de Tinny jurk van Straightgrain een superpatroon is staat buiten kijf. Een aanrader voor elke meisjesmama die al eens jurkjes naait voor dochterlief. Ik maakte al eerder een zomerversie in een broderiestofje. Nu was het tijd voor een winterversie. Deze keer koos ik voor een double gauze van Birch Fabrics. Het voelt langs de binnenkant zalig zacht en door de dubbele laag perfect voor een winters jurkje. 


Als voering koos ik voor het lijfje voor een zachte oudroze viscose en voor de rok gebruikte ik twee laagjes oudroze tule. Achteraf gezien had ik best een paar laagjes meer mogen gebruiken, maar Mila vindt de onderrok zo ook al fantastisch. Prinsesgevoel enzo... . De zoom van de tule werkte ik af met een rolzoom. Dat ging heel vlot met de overlock. Je gebruikt hiervoor enkel de rechternaald en dus slechts drie klossen. De steeklengte stel je in op R en je verwijdert de stekentong. Op mijn machine (Lewenstein 700DE) is dat het knopje N / R vlak voor het mes. Dat knopje moet dus ook op R staan. 


Ik deed ook mijn uiterste best voor een doorlopende print bij de blinde rits. 


En nog wat meer foto's



Zoonlief vond dat zijn zus te veel aandacht kreeg en speelde een beetje voor 'stoorzender'. Dat gaf best wel leuke beelden. Niks leukers dan speelse foto's. 

  

En uiteraard eiste hij ook een soloplek voor de lens op... .

...Barbara...

Patroon: Tinny dress van Straightgrain
Stof: Swan Lake van Birch Fabrics - Piekewieke
Voering: oudroze viscose - Madeline de stoffenmadam
oudroze tule - Modecoupon



Weekend forecast: sewing with no chance of housecleaning and cooking!

zondag 16 oktober 2016






Vorige week vrijdagavond werd mijn auto volgestouwd met vier naaimachines, vier overlocks en een heleboel stof en fournituren, want wij vertrokken samen met nog negen andere dames op naaiweekend naar de Heibrand in Westmalle. We kennen elkaar allemaal via Edegem Handgemaakt, een gezellig naaiclubje uit Edegem, en hebben dus allemaal minstens één ding gemeen: onze liefde voor naaien!







Er werd heel wat getetterd en gelachen, maar er werd ook een heuse collectie bij elkaar genaaid. Ongelooflijk hoeveel werk we met z'n dertienen hebben verzet tijdens een weekend. Het 'sweatshop' gevoel was nooit ver weg... :-)




Ik voorzag heel wat projectjes voor de kids. Vooral Timo's garderobe was aan vernieuwing toe, want wat groeit dat kind toch snel! De Billie van Zonen 09 is een dankbaar patroon dat zich heel goed leent tot bandwerk. Ik maakte twee t-shirts met raglanmouwen en twee t-shirts met gewone mouwen in maat 122 voor mijn vierjarige. Ik tekende geen extra naadwaarde aan de mouwen en aan de zoom. Ze zitten ruim, maar zeker niet te groot.


Patroon: Billie van Zonen 09
Stof: Lillestoff (fietsjes en zeehonden) en Bambiblauw (tijger)
De Camil cardigan uit La Maison Victor rolde ook nog eens vanonder mijn machine. Zalig patroon vind ik dat! Het geeft ineens ook zo'n hoog 'meneerkes'gehalte en daar staat zoonlief echt super mee. Als hij zelf zijn outfit mag uitkiezen, kiest hij ook steevast voor een hemdje ofzo. Deze cardigan met een hemdje eronder, I'm in love... . 

Patroon: Camil Cardigan uit LMV
Stof: Lillestoff
En omdat ik voor Mila niet met lege handen kon thuiskomen, voorzag ik voor haar twee stofjes voor Sienna jurkjes, ook uit La Maison Victor. Ik maakte een 122/128, maar de jurkjes zijn echt nog veel te ruim. Dat kan voor haar de pret niet bederven, ze draagt ze gewoon zo. Lekker comfy noemt ze dat. Ik knipte het achterpand aan de stofvouw en koos dus niet voor de open rug van het oorspronkelijk patroon. 
 
Patroon: Sienna jurk uit LMV
Stof: allebei Lillestoff
 Oh ja en ik naaide ook nog een gedrocht voor mezelf :-). Een probeersel dat niet echt goed uitdraaide. Tijdens het naaien trok ik al een lus in de stof en de jurk was echt te groot en lubberde op alle verkeerde plaatsen. Daar hebben we weer uit geleerd en hopelijk krijg ik nog een rokje voor dochterlief uit het gedrocht. Dan is de mooie stof toch niet helemaal verloren. 

Gifts for Life!

dinsdag 4 oktober 2016

Samen met twee vriendinnen, Veerle en Jessica besloot ik om een actie voor de warmste week van Studio Brussel op touw te zetten ten voordele van FEESTVARKEN vzw. FEESTVARKEN vzw is een organisatie die kinderen in armoede een fijne verjaardig wil bezorgen door hen een pakket te geven met daarin een verjaardagscadeau, een traktatie voor de klas en materiaal om thuis een feestje te organiseren. Op 27/11 organiseren wij een naaimarathon. We naaien vlaggenlijnen en verjaardagskronen om de verjaardagspakketten mee op te fleuren. Centjes zijn ook altijd welkom om de werking van de vzw te kunnen blijven garanderen. Meer informatie kan je vinden op www.giftsforlife.be. Kom jij ook meedoen?   


De afgelopen week kwam de fiets weer veel meer van stal. Dat die fiets helemaal in orde werd gezet door Fietspunt in Mortsel zat daar zeker voor iets tussen. Als je fiets een opknapbeurt nodig heeft kan ik hen warm aanbevelen. Maar goed, aangezien beweging een noodzakelijk kwaad is en dat gaan fitnessen niet aan mij is besteed, lijkt het me geen kwaad te kunnen om wat meer de boodschappen te doen met de fiets of om de kids van school te halen met de fiets. Die kids vinden dat trouwens geweldig!
Omdat een mens nooit te oud is om te leren, volg ik een workshop patroonaanpassingen. Van elk patroon een perfect passend kledingstuk maken is niet gemakkelijk, maar wel een perfecte next step en uitdaging. Er komt wel wat huiswerk kijken bij deze workshop, maar dat is het waard. Oefening baart kunst zeggen ze! Ik kijk al uit naar die eerste perfecte jurk!

Dochterlief stond deze week met haar klasje in de krant. Het eerste leerjaar, da's echt een hele aanpassing, voor ons, maar vooral voor haar. Ze verzet zich er wel wat tegen, tegen dat 'groot' worden. Alle begrip meid! Komt helemaal goed!


Zoonlief was zijn vrolijke zelve deze week, de ene dag al wat meer dan de andere, maar zo kennen we hem. Heerlijk om te zien hoe hij zich steeds beter in zijn vel begint te voelen. Ook op school! Een hele verademing!


Woensdagvoormiddag staat hier altijd voor me-time. Een koffietje, een babbel en boodschappen doen op de Mortselse markt. Ik zou het niet meer willen missen.



Nog een paar genietmomenten deze week:

Pompoensoep! Puur herfst en zalig lekker!


Mooie stofjes shoppen bij Piekewieke


Patroontest voor Compagnie M, later meer daarover!



 
FREE BLOGGER TEMPLATE BY DESIGNER BLOGS