
Het voorbije anderhalf jaar verliep niet zonder slag of stoot. Er gebeurden heel wat fijne dingen, maar af en toe passeerde er een donderwolk die hardnekkig bleef hangen. Gelukkig krijgt de zon nu weer stilaan de overhand... .
Ondanks de 'ups' en de 'downs' was er een grote constante in mijn leven dat laatste anderhalf jaar: mijn vrienden! Ze waren er altijd: als het goed ging, maar ook als het allemaal niet meezat. Gewoon, om te luisteren, om me op te beuren, om me met beide voeten op de grond te zetten, om me te confronteren, om leuke dingen te doen,... .
Vorig weekend begon het me te dagen: vriendschap is iets kostbaars en absoluut niet vanzelfsprekend. Vriendschap moet gekoesterd worden, want wat zouden we zijn zonder?
Dank jullie wel voor alle oprechtheid, eerlijkheid, geduld, empathie, onvoorwaardelijkheid,... . Dank jullie wel om te zijn wie jullie zijn!
...Barbara...
I love you!!!! And MArthe loves her tante Babs <3
BeantwoordenVerwijderenook jij, dank je om te zijn wie jij bent!!!!
BeantwoordenVerwijderen